Tuesday, November 24, 2009

Η ΕΡΤ δεν είναι BBC

Οι σκέψεις της κυβέρνησης για απόσυρση της ΕΡΤ από τον ανταγωνισμό με τον ιδιωτικό τομέα, τόσο σε επίπεδο προγράμματος, όσο και σε επίπεδο διαφημιστικής αγοράς είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη, η οποία θα πρέπει εκτεταμένα να συζητηθεί πριν υιοθετηθεί στη χώρα μας. (ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ)


Marketing Week (T. 1266)

ertjournalists: Αλήθειες και ψέματα για την ΕΡΤ και τους εργαζόμενους της

Το τελευταίο διάστημα πολλά έχουν γραφτεί για την ΕΡΤ, εκατοντάδες σχετικοί και άσχετοι τοποθετήθηκαν για το θέμα, ενώ και δυο 24ωρες απεργίες της ΕΣΗΕΑ προσπάθησαν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του κοινού για το κλαδικό μας ζήτημα. Τι πραγματικά όμως συμβαίνει στην Αγία Παρασκευή; Είναι το άντρο της παρανομίας, της χλιδής και των σκανδάλων ή το βασίλειο της καταπάτησης των εργασιακών δικαιωμάτων; Ας τα δούμε με τη σειρά:  (ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ)

"ertjournalist"

Saturday, November 21, 2009

Τον τελευταίο καιρό πολλά λέγονται από πολλούς. Από τη μια πλευρά έχουμε συνδικαλιστές που συμμετέχουν σε τηλεοπτική εκπομπή ιδιωτικού καναλιού, παρουσιάζοντας τις απόψεις τους.

Οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της εκπομπής ήταν σε βάρος της ΕΡΤ και των εργαζομένων, παρά το ότι δεν προήλθαν από τους συμμετέχοντες συνδικαλιστές. Εν πολλοίς όμως νομιμοποιήθηκαν από τη συμμετοχή τους. Πόσο μάλλον όταν οι τελευταίοι δεν εξέφρασαν τη διαμαρτυρία τους για τη δημιουργία αυτών των εντυπώσεων, αλλά τις συδαύλισαν συμμετέχοντας και πάλι στην εκπομπή. Εννοείται ότι αυτό έγινε χωρίς κακή πρόθεση, αλλά …

Με αφορμή αυτή την ιστορία, έχουμε να πούμε τα ακόλουθα. Ένα θεσμικό όργανο όπως είναι μια ομοσπονδία εργαζομένων (εν προκειμένω η Π.Ο.Σ.Π.Ε.Ρ.Τ.), είναι καλό να απευθύνει τις όποιες καταγγελίες, στα θεσμικά όργανα. Υπάρχουν οι διοικητικοί παράγοντες, οι πολιτικοί προϊστάμενοι, οι εισαγγελείς, τα δικαστήρια κλπ. Είναι άστοχο να γίνεται καταφυγή σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Στην περίπτωσή μας, αυτή η υπόθεση δεν απέβη προς όφελος της ΕΡΤ και των εργαζόμενων. Ανέβηκαν οι τόνοι κι οι δείκτες τηλεθέασης του καναλιού – προς μεγάλη χαρά των ιδιοκτητών του – και μετά τι; Τι κέρδισαν η ΕΡΤ κι οι εργαζόμενοι; Ο στόχος δεν είναι (δεν πρέπει να είναι) η δημιουργία εντυπώσεων κι η αυτοπροβολή, αλλά η δουλειά ουσίας. Και στη δουλειά ουσίας δεν πιστεύουμε ότι περιλαμβάνεται η διαπόμπευση κάποιων (όποιοι κι αν είναι αυτοί) δια της εκπομπής του κου Τριανταφυλλόπουλου ή οποιουδήποτε άλλου. Οι καταγγελίες (όπως είπαμε) θα μπορούσαν να είχαν γίνει σε πιο αρμόδια πρόσωπα. Το μόνο βέβαιο αποτέλεσμα που διαπιστώσαμε όλοι, είναι ότι επί σειρά ημερών οι εργαζόμενοι ασχολούνται (και ποιος ξέρει πόσο θα ασχολούνται ακόμα), με το τι είπε στο τηλέφωνο ο κύριος τάδε ή τι δήλωσε ζωντανά ο κύριος δείνα, την ώρα που τα σοβαρά προβλήματα περισσεύουν και μας πνίγουν.

Αν όσοι συμμετείχαν στην εκπομπή – είτε από τηλεφώνου είτε με την παρουσία τους – νομίζουν αλλιώς, δικαίωμά τους. Ας κάνουν όμως μια προσπάθεια να αφουγκραστούν την κοινή γνώμη και τότε θα ακούσουν όσα λέγονται για τους “καλοπληρωμένους τεμπέληδες της ΕΡΤ”. Και μετά ας πούνε ότι εργάζονται κι αυτοί στην ΕΡΤ για να εισπράξουν το ανάθεμα που αυτές τις μέρες εισπράττουμε όλοι προς χάριν της υψηλής τηλεθέασης που πέτυχε το κανάλι, που φιλοξένησε τις απόψεις των παραπάνω. Εφεξής λοιπόν θα πρέπει όσοι εκφέρουν λόγο δημοσίως, να είναι πιο προσεκτικοί, πιο επιλεκτικοί, πιο διακριτικοί και να διακατέχονται από εγρήγορση για να μην προκύπτουν αρνητικά και άδικα συμπεράσματα σε βάρος άλλων, αλλά και των ιδίων.

Κοντά στα παραπάνω, εμφανίστηκαν και μερικοί άλλοι συνάδελφοι, που ξιφούλκησαν κατά όσων συνέβησαν, διατυμπανίζοντας προς πάσα κατεύθυνση τις απόψεις τους, για να βρουν το δίκιο τους. Στο όνομα των δικών τους αντιλήψεων και συμφερόντων, επιτέθηκαν κατά των προηγούμενων, κατηγορώντας τους ότι απαξιώνουν το προσωπικό της ΕΡΤ κι ότι συμβάλουν στη διευκόλυνση όσων θέλουν να πάρουν το διαφημιστικό κομμάτι της ΕΡΤ. O κίνδυνος να χάσει η ΕΡΤ το διαφημιστικό κομμάτι που λέτε, ίσως να είναι και υπαρκτός συνάδελφοι. Αν λοιπόν είναι έτσι, εκτιμάτε ότι το εργατικό κίνημα θα μπορέσει να αντισταθεί αποτελεσματικότερα σε αυτή την προοπτική αν είναι διασπασμένο ή ενωμένο; Και κάτι ακόμα. Ξεχνάτε ότι σεις που τώρα γίνεστε κατήγοροι, έχετε συμβάλει κατ΄επανάληψη στο παρελθόν στη δημιουργία αντίστοιχων με τις τωρινές καταστάσεις, τις συνέπειες των οποίων πληρώνουμε ακόμα; Πιστεύετε ότι χωρίς την παραμικρή αυτοκριτική για την μέχρι τώρα πορεία σας, θα γίνετε πιστευτοί στους εργαζόμενους; Και μήπως πρέπει να καταλάβετε ότι στο συνδικάτο η ενότητα αξίζει πολύ περισσότερο από κάθε τι άλλο; Κι ότι πρέπει να δουλέψετε σοβαρά προς αυτή την κατεύθυνση, βάζοντας στη μπάντα την αντίληψη του “ή εγώ ή το χάος”; Λέμε μήπως;

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Της ΚΟΕ/ΠΑΣΟΚ/ΕΡΤ
21.11.2009

ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ «ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ»

ΣΕ ΑΥΤΟ, ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΟΛΙΣ ΑΠΟ ΤΟ 28% ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΥΝ ΔΡΑΣΗ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ΤΟΥΣ.

«Οι ηγεσίες των συνδικάτων θέλουν να συνδιοικούν είτε με το ένα κόμμα είτε με το άλλο», λένε άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα συνδικαλιστικά παρασκήνια. Όποτε, μάλιστα, κάποιο σωματείο πήγε αντίθετα στο ρεύμα το παρέκαμπταν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι εκλογές στην ΠΟΣΠΕΡΤ. Όταν χάθηκε η πλειοψηφία, που κατείχαν από κοινού ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, ιδρύθηκε νέο σωματείο, η ΟΜΕ ΕΡΤ.

Συνδικαλισμός μόνο στις δημόσιες υπηρεσίες

Από πού αντλούν, όμως, τη δύναμή τους τα συνδικάτα; Κυρίως από το Δημόσιο Τομέα. Αντίθετα, στις μικρές επιχειρήσεις, που αποτελούν και το 97% του συνόλου των επιχειρήσεων στη χώρα μας, απουσιάζουν. Αλλά και στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις η επιρροή τους διαρκώς μειώνεται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι τράπεζες. Όταν προκηρύσσεται απεργία στον τραπεζικό χώρο, οι μεγάλες κρατικές τράπεζες (Εθνική, Αγροτική) απεργούν κανονικά, αλλά τα υποκαταστήματα όλων των ιδιωτικών τραπεζών είναι ανοιχτά και λειτουργούν, επίσης, κανονικά…
Στη διεθνή συγκριτική ανάλυση για τις δομές και τις λειτουργίες του συνδικαλισμού, ο ελληνικός μοιάζει με «εξαίρεση». Παρά τη μείωση της πυκνότητας και την ισχνή παρουσία σε αρκετούς κλάδους, στην Ελλάδα παρατηρείται και αναπαράγεται μοναδικός οργανωτικός κατακερματισμός. Ενώ διεθνώς οι εξελίξεις στις αγορές εργασίας και στα συστήματα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αλλά και οι σχεδιασμοί των συνδικαλιστικών συνομοσπονδιών, διαμορφώνουν ισχυρές τάσεις αναδιαρθρώσεων και συγχωνεύσεων των ίδιων των συνδικαλιστικών οργανώσεων, το ελληνικό συνδικαλιστικό κίνημα διασπάται όσο πάει και περισσότερο, εξυπηρετώντας ατομικά συμφέροντα και προσωπικές φιλοδοξίες. (ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ)

 "ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ"

«MTV Generation V.2», μία ενδιαφέρουσα έρευνα που πραγματοποίησε το MTV.

Η έρευνα «MTV Generation V.2», καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η συμπεριφορά των 16-25 ετών, έχει αλλάξει σημαντικά από την εποχή που λανσαρίστηκαν το Facebook, το 2004 και το Youtube, το 2005.

Παρουσιάζει τη σύγχρονη νεολαία, την οποία ονομάζει Cyborg Generation, ως μία «φυλή» αποτελούμενη από μίνι-διασημότητες, που έχει ψύχωση με την online εικόνα της και βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση ταυτότητας.

Οι «CyberGens» έχουν σήμερα περισσότερες απαιτήσεις από τις μάρκες. Δεν δέχονται την παρεμβολή των μαρκών στα μίντια που καταναλώνουν, αν δεν υπάρχει πολύ καλός λόγος. Για να ξεκινήσει ο διάλογος, η αφετηρία πρέπει να είναι η ειλικρίνεια και η διαφάνεια και οι νέοι περιμένουν από τις μάρκες να δουλέψουν σκληρά και να τους προσφέρουν κάτι έξτρα, χωρίς να το πληρώσουν.

Η έρευνα, καταλήγει στην αποτύπωση τεσσάρων βασικών key trends.


1. Hyper-fragmentation
Από τη μία πλευρά, οι νέοι έχουν σήμερα περισσότερες δυνατότητες να διαμορφώσουν οι ίδιοι όπως επιθυμούν το περιβάλλον τους. Από την άλλη, αναζητούν την αίσθηση της «ένταξης», σε διάφορες ομάδες. Οι CyberGens κρίνουν τις μάρκες συνολικά μέσα στη σφαίρα του δικού τους lifestyle. Η δημιουργία πιστότητας είναι πιο δύσκολη και οι νέοι μετακινούνται ευκολότερα από μάρκα σε μάρκα. Καθώς η εμπιστοσύνη στη θρησκεία, στην οικογένεια και στην πολιτική έχει πληγεί σοβαρά, οι μάρκες μπορούν να προσφέρουν μια αίσθηση «κοινότητας». Το iPhone και η κοινότητα που έχει δημιουργήσει, είναι ένα καλό παράδειγμα.

2. Open-source society
Οι CyberGens αισθάνονται ότι έχουν τον έλεγχο στα μίντια που καταναλώνουν. Δεν δέχονται πια παθητικά κανένα περιεχόμενο και απαιτούν διαφάνεια και ανοιχτές δομές. Μπορεί να είναι «καταναλωτικοί» όσον αφορά στις μάρκες, αλλά είναι έτοιμοι να υποθέσουν το χειρότερο εάν τα κίνητρα δεν είναι εμφανή. Η συμβουλή για τους marketers θα ήταν να επιτρέψουν στους νέους να αισθανθούν «ιδιοκτησία» της μάρκας. Η σελίδα των οπαδών της Coca-Cola στο Facebook, η οποία δημιουργήθηκε αρχικά από τους χρήστες και υποστηρίχθηκε στη συνέχεια από την εταιρεία, είναι πολύ πιο επιτυχημένη από όσο θα ήταν μια «επίσημη» εταιρική ιστοσελίδα.

3. Rewired: Generation Now
Στη cyber εποχή, μπορεί κανείς να βρει αυτό που θέλει χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Μιλάμε για την εποχή του «convenience». Αυτό ως ένα βαθμό, σημαίνει ότι ζούμε μέσα από συντομεύσεις, χωρίς να βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα. Εξαιτίας αυτής της πραγματικότητας, οι νέοι απογοητεύονται όταν καλούνται να εκπληρώσουν στόχους οι οποίοι απαιτούν αρκετή προσπάθεια. Για το λόγο αυτό, πιθανά δεν θα μπουν στη διαδικασία να αναπτύξουν σχέσεις με μία μάρκα η οποία θα απαιτήσει αρκετή προσπάθεια από αυτούς...

4. Celebrity Me
Καθώς όλοι «βλέπουν» όλους, δεν είναι δύσκολο να γίνει κανείς γνωστός, με τα social media ως βασικό εργαλείο. Οι μάρκες μπορούν να βοηθήσουν τους νέους στη διαμόρφωση της «διασημότητάς» τους, καθώς οι ίδιοι βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση τρόπων με τους οποίους θα μιλήσουν για τους εαυτούς τους.